Toen we besloten om eens een echte 4×4-Trail te gaan rijden in de Hogsback, hadden we wel een vermoeden dat het hakmes wederom hard nodig zou zijn. Wat we niet wisten was dat we aan het eind van de middag nog maar halverwege de trail zouden zijn. Terstond besloten we dat we hier dan maar noodgedwongen voor het eerst zouden gaan wild-camperen. De zonsondergang, het kampvuur, de rust en de sterrenhemel zijn ons zeer goed bevallen.

De volgende dag begonnen we fris aan het restant van de trail, welke eigenlijk zeer vlot verliep. Hierdoor besloten we er nog een aan vast te knopen. Deze bleek echter iets uitdagender omdat, wederom ver op de route van de track, er zelfs enkele laaghangende ‘been dikte’ takken ons de doorgang blokkeerde.

Echter met gebruik van de zaag, bijl, lier en treklint moesten deze toch wijken, omdat 5 km achteruit rijden nu eenmaal niet echt een fijn alternatief is. Uitgeput kwamen we in het begin van de avond weer aan bij Elundini backpackers, waar uiteindelijk later op de avond bleek dat we een lekke band hadden.

Dankzij de binnenband is de band gelukkig langzaam leeg gelopen. De volgende dag hebben we de binnen band lokaal kunnen laten plakken.