Malawi, Augustus 2016
Met weinig moeite werden de handelingen aan de grens van Malawi verricht. Doordat we in het bezit zijn van een Carnet hoefden we alleen de Visums ($75,- pp) te betalen. Vervolgens reden we richting Lilongwe om daar inkopen te doen en onze achterband te laten repareren. Door roestvorming lekte iets rond het ventiel. We kwamen bij toeval terecht bij de Air B&B van Ward, een Belg die in Malawi werkt en zijn huurwoning deelt met andere mensen. Andrew, een kleermaker die daar vanuit de garage werkt, had ons zien zoeken naar een lodge en loodste ons naar Ward. We sloten spontaan aan bij een BBQ die werd gehouden en kwamen in contact met een aantal Koreanen, een Hollands stel, een Britse en een Amerikaan en enkele lokalen.
Met aangevuld proviand en een gerepareerde band gleed het heuvelachtige Malawische landschap aan ons voorbij. We zien veel uitgedroogde gebieden en maar weinig akkerbouw. Een korte stop bij een plaatselijke markt verschafte ons de nog ontbrekende tomaten en appels en bood tevens een amusant schouwspel voor ons en de lokalen. 
De route verliet de hoofdweg en doorkruiste een berggebied waar BB in lage versnelling de afdalingen onder bedwang hield en lokale vrachtwagens volgeladen met mensen inhaalde.
In Monkey Bay konden we bij Mufasa Eco Lodge de wagen bijna pal aan het strandje neer zetten in de schaduw van enkele bomen. Een oase van rust.
We troffen Riki Anderson, de eigenaresse, aan bij het inchecken en zij bleek een uitzonderlijk interessante dame te zijn waar we met veel plezier naar konden luisteren, terwijl ze haar ervaring met de Zambianen en de Malawianen deelde. Niet veel later troffen we het sportieve 50+ backpackerstel Joe and Hilary aan, waarmee we de volgende dag de plaatselijke haven gingen bezichtigen om vervolgens onder het genot van een biertje lekker de avond in te luiden.
Los van elkaar troffen we het duo weer bij Fat Monkeys, een backpackers aan het strand van Cape Maclear. De gehele avond werden we tot rond middennacht getrakteerd op de vervormde muziek van de plaatselijke bar. Muziek staat hier in de regel uit of op vol vermogen, waardoor de geluidsboxen al lang geleden kapot zijn gesprongen. Officieel moet het na 24.00h op laag niveau, maar oom agent zit na werktijd ook gewoon in deze bar.
‘s Ochtends besloten we een originele houten kano te huren en hiermee naar het eiland Thumbi te peddelen om daar wat te snorkelen. 
De uitgeholde boomstam had een stroomlijn die overeenkomt met die van onze Billy, dus zeer slecht. Het comfort was echter nog slechter. Met veel moeite bereikten we het eiland en waren we blij dat we eindelijk onze billen wat rust konden geven. Het heldere water was heerlijk verkoelend en onder water konden we op ons gemak de prachtig gekleurde vissen bekijken. Na de vermoeiende retour trip met onze boomstam gingen we terug naar Mufasa backpackers om daar een relaxte avond door te brengen.
Goed uitgerust vervolgden we onze route naar Nkhata Bay en konden we gratis op het parkeerterrein van het gezellige Mayoka Village staan. 
De backpackers lodge is gebouwd op de rotsen met een fantastisch uitzicht over Lake Malawi. Een paar lokale jongens boden een boottocht aan, waarbij je kon snorkelen en klifduiken, gevolgd door een lunch met kip en vis. Samen met een aantal anderen, waaronder Joe en Hilary, gingen we met ze mee en hadden we een hele leuke middag. Later voegden onze vrienden Nikita en Vincent zich bij ons in Mayoka Village. Het was weer een leuk weerzien.
In Nkata Bay bleken de remmen van BB niet effectief te werken en via een tip zijn we terecht gekomen bij Jurgen, een Belgische monteur in Mzuzu. We verbleven vlakbij in backpackers Mzoozoozoo. 
Terwijl Andrew met Jurgen aan de auto werkte, vermaakte Martine zich met een stel jonge puppies, Rio 2016 en het voorbereidende leeswerk voor Tanzania. In een moment van onoplettendheid liet ze de telefoon op het toilet van de backpackers liggen. Bij het toilet liep ze tegen een Malawisch meisje aan die ontkende de telefoon te hebben gezien. Na het uitloven van een beloning kwam de telefoon met enkele minuten wonderbaarlijk weer boven water. De gelukkige vinder (lees hier dievegge) ontving haar vindersloon, maar kon er niet lang van genieten. Met teveel drank op viel ze van de barkruk en moest ze met een gat in haar hoofd naar het ziekenhuis, waar ze werd voorzien van een paar hechtingen en waar haar familie haar van het vindersloon beroofde.
Met nieuwe remschoenen en uitgedraaide remtrommels was Billy’s probleem zo goed als verholpen. Er bleef echter wat lucht in de remleiding hangen, waardoor de eerste rembeweging Billy niet gelijk tot stilstand bracht. Dit gaan we later nog een keer verhelpen.
In het internet- anex koffiehuis kwamen we onze Engelse vrienden Joe en Hilary weer tegen. De volgende dag brachten we ze naar het busstation en wij reden door naar Lukwe Ecolodge bij Livingstonia. Deze plaats ligt in de bergen en kijkt uit op Lake Malawi wat prachtige vergezichten oplevert. Via smalle paadjes en flink wat geklauter konden we met behulp van een gids tot achter een waterval komen. 
We kregen bericht van DHL Lilongwe dat ons pakketje in Lilongwe lag en of we konden langs komen om ervoor te betalen. Andrew heeft vriendelijk verzocht om het pakketje door te sturen naar de eindbestemming Mzuzu.
Intussen zijn we naar Nyika Nationaal Park gereden, waar we werden verrast door een prachtige omgeving. Nyika ligt boven de boomgrens, waardoor het park een maanachtig landschap laat zien, waar kuddes Roan antilopes en grijze reebokken grazen. Bij binnenkomst in het park zagen we wel olifantensporen, maar helaas hebben we ze niet gezien. Stroperij heeft het aantal van deze reuzen flink uitgedund. Het was al laat en we vonden een leuk plekje om te overnachten aan de rand van een bos waar de blauwe apen (blue or diademed monkey)zich bevonden. 
Helaas waren ze erg schuw en kregen we ze niet veel te zien. De volgende dag hebben we benut om het park te verkennen. In Nyika zou de grootste kans zijn om een luipaard te zien, maar in de vroege ochtend zagen we alleen zebra’s en antilopen. In de middag zijn we het park weer uitgereden. Door de slechte weg kwamen we aan het eind van de middag pas bij de gate. Gelukkig mochten we daar gratis overnachten met als bonus een bewaker. Terug in Mzuzu bleek ons pakketje klaar te liggen bij DHL en konden we het zonder extra te betalen ophalen.
Voor we de grens overgingen, hebben we nog 2 heerlijke dagen aan het strand bij Chitimba camping gestaan. Dat was een Nederlandse aangelegenheid met Nederlandse eigenaars, hun overgekomen familie en de mede-overlander Dennis. In de avond verscheen Janet de Gannet. 
Met Dennis zijn we de volgende dag naar de grens gereden. Daar hadden we nog een beetje moeite om ons Carnet de Passage (invoerbewijs voor BB) terug te krijgen. Maar gelukkig nam de dame in kwestie genoegen met ‘I can’t give you money, but I can bless your day’. Ook de heren die het hek voor ons open moesten doen, waren uiteindelijk blij met een ‘blessed day’. En zo konden we toch nog Tanzania binnen rijden.